تأثیر اجرای شیوۀ تک گزینی بر تنوع گیاهان چوبی (مطالعۀ موردی: سری جنبه سرا- گیلان)

در این پژوهش تغییرات تنوع گونه ای گیاهان چوبی پس از اجرای شیوۀ تک گزینی در توده های راش، راش- ممرز و ممرز طرح جنگلداری جنبه سرا، واقع در غرب استان گیلان، بررسی شد. برای بررسی و مقایسۀ تغییرات تنوع گونه ای توده های جنگلی طی ده سال اجرای طرح، از اطلاعات برداشت شده توسط کارشناسان ادارۀ کل منابع طبیعی استان گیلان برای تهیۀ طرح اولیه و تجدید نظر، استفاده شد. در این طرح ها، آماربرداری به روش منظم تصادفی در ابتدا و انتهای دورۀ ده ساله (1382-1372) انجام گرفت. ابعاد شبکۀ آماربرداری150×200 متر، شکل قطعات نمونه دایره ای و مساحت 10 آر در نظرگرفته شد. به منظور ارزیابی تنوع گونه ای در قطعات نمونه از شاخص های غنای گونه ای، تنوع گونه ای شانون و سیمپسون و یکنواختی شانون استفاده شد. همچنین میانگین شاخص های تنوع گونه ای مختلف در هر قطعه نمونه محاسبه و برای آزمون معنی دار بودن اختلاف بین میانگین شاخص ها در دو آماربرداری، از آزمون آماری t استفاده شد. نتایج نشان داد که شاخص های غنای گونه ای، تنوع گونه ای شانون و سیمپسون هم در توده های ممرز و هم در توده های راش - ممرز پس از اجرای شیوۀ تک گزینی افزایش یافته است، اگرچه اختلاف بین میانگین ها از نظر آماری معنی دار نیست. ازاین رو شیوۀ تک گزینی را می توان به عنوان یک شیوۀ جنگل شناسی مناسب به منظور حفاظت از تنوع گونه ای در کنار تولید چوب در توده های راش- ممرز و توده های ممرز جنگل های طبیعی شمال کشور به کار گرفت.